هر ضعف انسان یه ترسه و هر ترسش یه ضعف. اگه ضعیفی، از قوی بودن میترسی و ضعیف میمونی و اگه میترسی قدمی برای قوی شدن برنمیداری، پس ضعیفی.
همه ادما ضعیفن. به هیچ وجه هم درجه نداره. همه ما ادمها نهایت ضعفیم در دنیا. ضعفی که کاملن عام رشد میکنه.
مهم اینه که چقدر میدونیم که ضعیفیم. وقتی قبول کنی که ضعیفی، وقتی بپذیریش. دیگه ازش ضربه نمی خوری، دیگه ازش نمی ترسی و دیگه ضعیف تر نمیشی.
ولی فهمیدن با پذیرفتن یکی نیست، من نمیتونم ضعف خودم، رو ذات شیطانیم رو از حیاط پشتی ذهنم نزدیک تر بیارم. نمیتونم بشونمش رو مبل و تو چشاش نگاه کنم. چون میترسم و این ضعفه.
ترس بدترین لازم زندگی ماست.
- شنبه ۸ اسفند ۹۴
